Plouf heeft een boek geschreven

“Plouf heeft een boek geschreven.” Dat klinkt heel mooi maar het is natuurlijk niet helemaal waar. Het baasje van Plouf heeft het boek geschreven. Maar het gaat wel degelijk over haar, en het is vandaag verschenen.

Op de cover van het boek kijkt Plouf zo blij en vrolijk. Ze is helemaal in haar element in de Middellandse Zee, met op de achtergrond het eiland Île du Levant waar ze gewoonlijk haar zomers doorbrengt. Ze gaat dan niet teveel in de zon, maar juist vaak in het water. Op de foto op de achterflap kijkt ze een stuk serieuzer. Ze staat daar samen met mij op de Dam tijdens de Nationale Dodenherdenking, naast de koning en de koningin. Dat was in 2023.

Een jaar later was het moment nog plechtiger voor Plouf. Ze stond zelfverzekerd naast me, we waren live op televisie, en ik mocht in de Nieuwe Kerk de koning en de koningin toespreken. Ik sprak over humanitaire en militaire uitzendingen, over de tol die veteranen betaald hebben om bij te dragen aan vrede, vrijheid en veiligheid in de wereld. Ik sprak ook over Plouf en over de rol die zij vervult als hulphond.

‘Hulphond met een missie’ vertelt het verhaal erachter. Het gaat vooral over Plouf, over haar leven als hond en haar missie als hulphond. In een aantal hoofdstukken worden delen van buitenlandse missies beschreven waar ik aan heb deelgenomen. Van hoofdstuk tot hoofdstuk lees je hoe een posttraumatische stressstoornis zich ontwikkelt. Plouf is naderhand opgeleid om die PTSS te signaleren en te bestrijden.

Plouf is nagenoeg altijd bij me. Als ik ga squashen, ligt ze achter de ruit naar me te kijken. Wanneer ik wil duiken, gaat ze mee naar de waterkant of op de boot. Ze heeft inmiddels al heel wat musea bezocht in binnen- en buitenland. Ze reist vaak met het vliegtuig, naar de zee in Frankrijk en Spanje, of naar de sneeuw in Finland en Oostenrijk. Ze gedraagt zich keurig in restaurants, loopt netjes naast het winkelwagentje in de supermarkt en laat zich niet afleiden door de geur van lekker eten.

Plouf is altijd aan het werk, dag en nacht. Gelukkig krijgt ze ook voldoende rust en mag ze altijd en overal op bed slapen. Ze beleeft voldoende avonturen die voor haar ook heel leuk zijn. We doen niets samen waar zij niet gelukkig van wordt. Geen festivals, geen bioscoop, geen drukke en lawaaierige feesten. Geen vliegreizen die langer duren dan vier uur. Geen lange autoritten. Haar hondenleven is best een prima leven.

Plouf gaat ook mee naar het werk, iedere dag. Ze vindt het leuk om daar allemaal mensen te ontmoeten. Ze gaat dagelijks allerlei functionarissen langs om even een knuffel te halen. Ze vraagt wel altijd aan mij of het mag. En ze mag het eigenlijk altijd. Op kantoor kijken ze dan ook steeds uit naar haar komst. Mijn afwezigheid wordt minder opgemerkt dan die van haar. Wanneer een vergadering haar te lang duurt, in de regel na iets meer dan één uur, begint ze te protesteren. Collega’s zijn er dankbaar voor. Plouf doet overigens mee aan de landelijke verkiezing van de braafste kantoorhond van Nederland, die wordt georganiseerd door de Raad van Beheer. Tot en met 31 mei kun je via deze link nog op Plouf stemmen.

Een golden retriever, een boek, wat foto’s. Het is een mooi verhaal, een ode aan Plouf. Een hulphond wordt opgeleid omdat er een behoefte is, omdat ze hulp moet bieden. Er zit een heel verhaal achter want de cliënt van de hond is ergens in beperkt. Dat geldt ook voor mij. Plouf heft die beperking voor een groot deel op. Door haar lieve en zachtaardige karakter, haar behulpzaamheid en haar intelligentie, is ze echt een verrijking van mijn leven. We vechten samen tegen PTSS en slagen daar goed in. Ik heb weliswaar last van die die stoornis, maar ik heb ook Plouf.

Het boek is vanaf nu (of uiterlijk begin komende week) te verkrijgen in de (online) boekhandels of rechtstreeks via mij. De royalty’s worden integraal gedoneerd aan Stichting Bultersmekke Assistancedogs, één van de geaccrediteerde opleiders van deze fantastische honden. Bij hen vond ook de vorming van Plouf plaats. Op 26 juni houd ik samen met Plouf een presentatie over het boek bij boekhandel Dekker v.d. Vegt in Nijmegen. Indien je daarbij aanwezig wilt zijn en daar een boek wilt kopen, kun je je opgeven via het mailadres dat in de aankondiging staat. Zelfs Plouf zal daar signeren. We hebben speciaal een stempeltje laten maken met haar pootafdrukje en haar naam.

En al die aandacht die Plouf altijd krijgt? Ze vindt het allemaal prima, zolang ze ook maar af en toe gewoon hond mag zijn. Een tak in stukken bijten, met een andere golden retriever of labrador spelen, in het vieze gras rollen, zwemmen, lange wandelingen maken, soms even niet op haar gewicht letten, of door de modder struinen … dat moet ook allemaal kunnen. Zo vaak als het maar kan.